Ne Ara Alıştık ? – 1

Dünya değişiyor,

Doğa, teknoloji, ilişkiler, yaşam tarzları, alışkanlıklar, düşünceler, simgeler, iletişim, zevkler, ihtiyaçlar ve diğerleri. Kısacası HER ŞEY.  Bulunduğumuz bilgi çağı içerisinde hepsi akıl almaz bir hızla değişime ayak uyduruyor.

Peki ya biz ?

Biz bu değişme ne ara alıştık ?

Gelin çocukluğumuzdan başlayalım,

Çocukluk dedim ya, aklıma ilk oyunlar geldi. Mesela, mahalle maçları. Bir çocuk için belki de en önemli şeylerden birisiydi. Her mahallenin bir takımı vardı. Hafta sonu gelince, sokak kenarlarından toplanan taşlarla kaleler yapılır ya da okuldan çalınan tebeşirlerle duvara direkler çizilirdi. Eğer iyi oynayanlar varsa aynı takımda olmazlardı, eşitlik vardı yani. 3 korner bir penaltydı mesela. Goller kalecinin boyuyla doğru orantılıydı, zıpladığında yetişemiyorsa gol sayılmazdı. Abanmak veya burun vurmak yoktu. Frikiği kullanan kişi barajı ayarlamak için önce var gücüyle zıplar, sonra koca koca 3 adım daha atardı.   En önemlisi anne-baba çağırınca maç biterdi, akşam ezanından sonra kimse kalmazdı sokaklarda. Peki ya şimdi ? Sokakta top oynayan çocukları en son ne zaman gördünüz ? Ya da uzun zamandır bir çocuk kapınızı çalıp -Abi, topumuz sizin bahçeye kaçtı da, alabilir miyiz acaba diye sordu mu ? Hayır değil mi. O zaman nereye kayboldu bu çocuklar, neden yoklar ortalıkta ?

Cevabı basit, değiştiler çünkü. Artık mahalle maçlarını odalarındaki playstation’dan yapıyorlar. Haftasonu toplanıp sokağa çıkmak yerine, playstation cafeye gidiyorlar. Artık olmak istedikleri futbolcu HAGİ yada TAFFAREL değil, onlarda değişti. Kimin gücü 99’sa o olmak istiyorlar. Eşitlikte kalmadı, en güçlü takım hangisiyse onu seçiyorlar. Koşmuyorlar, yorulmuyorlar, terli terli soğuk su içmiyorlar. Anne-baba da çağırmıyor, rahatlar yani. Zaten 3 korner penaltıda değil artık. Ve soruyorum,

Biz bu değişme ne ara alıştık ?

Biz nişan almayı yakar topla, 9 taş’la öğrenmiştik,  onların yerini  Call of Duty, Batllefield ve FarCry aldı şimdi. Biriktirmeyi misketlerle, tasolarla, gazoz kapaklarıyla, futbolcu kartlarıyla öğrenmiştik, onların devri kapandı mı ? Knight, WoW veya Silkroad biriktirmeyi öğretebilir mi koca bir nesile ? Yarışmayı oyuncak arabalar sürerek, sokakta bulduğumuz tekerleği yuvarlayıp arkasından koşarak öğrenmemiş miydik ? Onlar Need For Speed’le  Blur’la öğrenebilecek mi sizce ?

Saklambaç, uzun eşşek, kör ebe, simiiiit, topaç, çelik çomak ve geri kalan daha bir sürü oyun. Bunların hepsini bir kenara bırakıp, bilgisayar başında saatlerce aynı oyunu oynamaya ne ara alıştık ?

Sadece oyunlardan ibaret değildi tabi değişenler. Televizyondakiler de çok değişti. Hatırlarsınız belki, çok uzun zaman olmadı çünkü Çılgın Bediş izleyip deli gibi Macarena dansı yapalı, ilkokulda flütü elimize aldığımızda ilk Memoli’yi çalalı ve -Bana sadace arkadaşlarım Memoli der deyişini. Mehmet Ali Erbil’in -Uğur derin dondurucuuu taklidini yapalı.  İtilmiş ve Kakılmış’ı, Sürahi Nene’yi, Bizimkileri, özellikle de Sosyal Alkolik Cemil’i, Kaygısızları, Gülbeyaz’ı… bunları izleyeli de çok uzun bir zaman olmadı. Peki ya şimdi ? Eski tadı var mı dizilerin, filmlerin, karakterlerin ? Ya da şöyle sorayım, neden eski tadı bulamıyoruz ? Arka Sokaklar bir Memoli ediyor mu ? Ben Bilmem Eşim Bilir bir Çarkıfelek, Kuzey Güney bir Gülbeyaz ediyor mu ? Ya da İşler Güçler, Sürahi Nene kadar içten gülümsetiyor mu bizi ? Soruyorum,

Biz bu değişme ne ara alıştık ?

Peki ya kocaman radyolarımızdan internet radyolarına geçişimiz nasıl oldu ? Cebimize sığmayan discmanlerimizden ipod’lara, Kaset koleksiyonumuzdan harddisteki müzik arşivine, 36 pozluk fotoğraf makinamızdan 20 MP’lik devasa aletlere, gece yastığımızın altında sakladığımız günlüklerimizden sosyal medya sitelerine, odanın köşesinde duran gramofonumuzdan müzik setlerine, açık hava sinemalarımızdan 3D sinemalara, iki kişinin zor taşıdığı tüplü televizyonuzmuzdan 47” Led TV’lere geçişlerimiz. Sosyal hayatımız ne ara bu kadar hızlı değişti. Ve soruyorum

Biz bu değişme ne ara alıştık ?

…